
    

    
Op 9 november 1926 vertrekt Gerard Taco Faber ( mijn pa, dus ) met de boot de "Grotius" naar Indonesië om bij zijn
oom Bouwe in de leer te gaan om het planters-vak te leren kennen.
Op 29 maart 1927 vertrekt ook zijn broer Otto met de SS "koningin der Nederlanden" naar Indië.
Na bij enkele thee- en rubberondernemingen gewerkt te hebben, besluiten ze in 1934 om samen de
landbouwonderneming "Friesland" op te gaan zetten in Singdanlaya bij Cianjur op 1200 meter hoogte.
De zaken gaan goed. Ze verbouwen groente, fruit en aardappelen. Een groot gedeelte verkopen ze aan de zeevaartmaatschappijen.
Later laten ze stamboek koeien uit Nederland over komen als aanvulling op hun bedrijf.
De volgende foto's geven een beknopt beeld van die tijd ....
In 1936 komt Gerard Taco een Indonesische vrouw tegen, Sitih Aminah, klein van stuk,
maar ook Gerard was niet groter dan 1 meter 70.
Zij is geboren op 5 februari 1923, terwijl Gerard van 2 februari 1897 is.
Hij is dan 39 jaar oud en zij een jaar of 14 !!
Ze zijn stapel verliefd op elkaar en in het kader van "robuuste eik zoekt jong blaadje in verband met
kruisbestuiving" komen er al spoedig vier kinderen : Akke 7-10-1937, Onno 7-3-1939, Ietje 1940 en Otto 10-11-1942.
( erg veel fantasie in namen hadden ze vroeger blijkbaar niet ! )
Het derde kind, Ietje, geboren in 1940, verdrinkt op 4-jarige leeftijd. Hier is verder niets van bekend.
Met het geboortejaar van Akke in onderstaand document uit 1992 klopt iets niet, omdat Onno 6 maanden later geboren wordt !
Waarschijnlijk moet dat 1937 zijn !
Anne en Akke, die in 1939 naar Indië waren vertrokken, zouden drie maanden in Indië blijven, maar omdat ze het er
prima naar de zin hebben, mede door het prachtige klimaat, besluiten ze langer te blijven .....
Dan breekt in Nederland de oorlog uit : de Duitsers vallen Nederland binnen en Anne en Akke zijn genoodzaakt langer
in Indië te vertoeven.
Maar ......
Begin 1942 vallen de Jappen de archipel binnen en worden veel, zo niet alle, Nederlanders opgepakt en geïnterneerd
in z.g. Jappenkampen. Zo ook Anne, Akke, Gerard en Otto.
Anne wordt op 25-11-1944 overgeplaatst naar kamp Ambarawa en overlijdt daar op 4-3-1945.
Akke wordt december 1942 geïnterneerd en ook zij overleeft het kamp niet en komt 4-8-1945 te overlijden.
Otto wordt, omdat hij een legeruniform aan had ( hij had zich aangesloten bij de KNIL ), door de Jappen opgepakt en naar Birma gebracht om aan de beruchte
Birma-spoorlijn te gaan werken, alwaar hij op 4-3-1943 in het kamp Rin Thin in Thailand aan dysenterie overlijdt.
Gerard Taco is de enige overlevende van het gezin in Indonesië.
Hij wordt op 1-7-1942 geïnterneerd, eerst in Buitenzorg ( Bogor ) later in Kedoengbadak, Tjimahi en Tjitjalenka
en weer in Tjimahi. De geboorte van zijn zoon Otto in november 1942 heeft hij dus niet meegemaakt.
Hij heeft zich in leven weten te houden door het eten van lombokjes ( rode pepers ), wat naast het kommetje rijst
per dag het enige vitaminerijke voedsel was.
Waarschijnlijk heeft zijn vriendin Aminah hem vaak extra eten weten toe te stoppen.
Hij kwam met hongeroedeem het kamp uit, maar moest tot eind 1946 nog in z.g. Nederlandse veiligheidskampen verblijven tot de
situatie weer wat rustiger was. Tijdens zijn internering was Siti Aminah met de mandoer ( hoofdopzichter ) van
Gerard getrouwd ter bescherming van de kinderen.
Na alle oorlogsperikelen besluit Gerard eind 1947 ( zijn ouders en broer Otto zijn inmiddels in Jappenkampen overleden ! )
weer naar zijn verwoeste onderneming te gaan om die weer op te bouwen.
Gerard koopt een stuk grond in Pacet op een heuvel en laat er een huis op bouwen.
( zie schilderij van dat huis hieronder ).
In deze periode komt hij de Rode Kruis verpleegster Margaretha Wilhelmina van Beek ( 1912-1996 ) tegen en al
snel trouwen ze in Bandung op 27-1-1948.
Ze wonen eerst in Pacet, maar later in Bandung op de Dagoweg 112 door de zeer onveilige situatie in Pacet.

    

    
Het huis is niet ver van de "Gedeh" af, een vulkaan, die zo nu en dan rook en as de hemel in spuwt ( zie hierboven ).
Hier is later Gerke geboren in 1948 en in 1950 Engelbert en Margreet.
Hieronder zien we Gerard en Margaretha in Pacet.
In de tussentijd ( na de oorlog dus ) komen ook de moeder van ma ( mijn oma dus ), haar zus Johanna ( Jo ) en haar broer
( oom ) Engelbert naar Indië. Ze verblijven daar een lange periode en na verloop van tijd vertrekt oom Engelbert naar
Nieuw-Zeeland om daar zijn geluk te beproeven.
Zie de foto's hieronder.